Czas pędzi nieubłaganie. Czy się tego chce, czy nie zaczyna się już kolejny miesiąc tego roku.
Koniec roku szkolnego trochę mnie zaskoczył. To już? Już. Dziś już wakacje w pełni, dzieci wreszcie mogą nacieszyć się babcią Alą, a ja mam trochę czasu na porządki w papierach, zdjęciach i pracowni, która po szaleństwie ostatnich tygodni wygląda jak po przejściu huraganu :)
Moja Ada skończyła pierwszą klasę, a chłopcy skończyli przedszkole, po wakacjach trafią do szkolnej zerówki. Nie ma we mnie strachu przed zerówką, bo wiem, że chłopcy trafią w dobre ręce, ale pożegnanie z przedszkolem było dla nas wszystkich trudne. Były łzy wzruszenia i smutku, że to już koniec. Pamiętam jak przedszkole kończyłam ja, płakałam wtedy i ja i moja mama. W tym roku płakali chłopcy, płakałam ja, ciocie w przedszkolu, nawet Tata się wzruszył. Przy wszystkich trzymał fason ale w samochodzie już taki dzielny nie był ;)
Mam duże szczęście do ludzi, których los stawia na mojej drodze (i niech tak zostanie proszę), nie inaczej było w przedszkolu. Ciocie, które codziennie witały moje dzieciaki z wielkim uśmiechem zostaną w naszych wspomnieniach już zawsze. Cieszę się, że chłopcy będą mieć piękne wspomnienia. Ja także. Dziękuję Wam Najcudowniejsze Ciocie pod słońcem za każdy uśmiech, dobre serca i każdą obserwację przekazaną zabieganej mamie...
W podziękowaniu za wspólny czas, pomoc i miłość, którą otoczyły dzieciaki, przygotowałam dla nich upominki.
 |
| "Nauczyciel widzi więcej niż tylko twarze dzieci, stara się zobaczyć ich dusze" |
 |
| "Uśmiech jest mową duszy, gdy słowa nie pomogą uśmiech serce poruszy" |
 |
| "Wszystkie dzieciaki potrzebują trochę pomocy, trochę nadziei i kogoś, kto w nie wierzy" |
 |
| Anielskie portfeliki |
Czasem miałam trochę wyrzutów sumienia, że nie udzielałam się więcej w przedszkolu, ale mimo to mam nadzieję, że będziemy wspominani miło. DZIĘKUJEMY :)
W szkole Ady starałam się jak mogłam - a to za sprawą Ady wychowawczyni, która nie pozwalała mi się nudzić ;) Ale ja lubię jak mogę pomagać, szczególnie, że każda inicjatywa była z myślą o dzieciach. W przyszłym roku już wszystkich będę mieć w jednym miejscu, ciekawe jakie wyzwania nie tylko przed dziećmi postawią Panie. Czekam z niecierpliwością.
Jutro postaram się uzupełnić zdjęcia na blogu o prace z ostatnich dwóch miesięcy, trochę się tego nazbierało :)
Pozdrawiam
Agata
